De O19 nog steeds op Ladd Reef

De O19 ligt nog steeds op het Ladd Reef. In de jaren 50 zijn deze opnames gemaakt vanuit de lucht.
Meer recente beelden :

Hr.Ms O20, een stukje historie

Ingezonden door een lezer. Uit een uitgave van "Klaar voor onder water". Bij toeval stuitte ik op de beschrijving van een bizarre gebeurtenis, waarbij de 019 en 020 betrokken waren, en deze wil ik je niet onthouden. Mogelijk ken je dit verhaal al wel maar anders is het een goede aanvulling voor jouw fraaie album /blog.
Zie deze link:

De ramp met de Van Imhoff

Een ver familielid, opa Karel Meerbothe, is ook omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was opvarende van de Van Imhof. Over de ramp, een van de oorlogsmisdaden van Nederland, is een verslag geschreven.
De ramp met de "Van Imhoff" een zwarte bladzijde in de Nederlandse geschiedenis. Hieronder een weergave van de inhoud van de link :

Opa en oma Meerbothe
Nederlandse Gouverneur-generaal in Batavia laat codewoord Berlijn omroepen
10 mei 1940 wordt de Nederlandse Gouverneur-generaal Tjarda Van Starkeborgh Stachouwer in Batavia, Nederlands-Indië, geïnformeerd over de Duitse inval in Nederland. Over de radio laat deze het codewoord Berlijn omroepen, waarop door de Nederlandse bestuurders alle Duitsers worden gearresteerd die zich in hun gebied bevinden. Voor een deel zijn dit zeelieden van Duitse schepen die al lange tijd zonder werk in de havens van Nederlands-Indië liggen maar het merendeel bestaat uit Duitse mensen die al lange tijd in Nederlands-Indië wonen, zoals kooplieden, ondernemers, planters en zendelingen.Joodse Duitse mensen die denken een veilig heenkomen te hebben in Nederlands-Indië
Onder hen jongeren die zijn voortgekomen uit gemengde huwelijken, maar ook Duitse Joodse mensen die na 1933 Duitsland zijn ontvlucht en denken een veilig heenkomen te hebben gevonden onder de Nederlandse autoriteit in Nederlands-Indië.
2400 Duitsers geïnterneerd
Deze groep van 2400 Duitsers wordt in eerste instantie geïnterneerd in kampen maar al snel worden zij overgebracht naar een centraal kamp op Sumatra in Lawé Sigalagala. In verhouding tot de Duitse kampen en de latere Japanse kampen zijn de omstandigheden redelijk, maar door gebrek aan voedsel en water ontstaan ook hier misstanden.

Rudolf Frühstück, jonge Joodse Duitser
Excessen hebben plaatsgevonden, zoals Rudolf Frühstück, die door de bewakers wordt doodgeschoten omdat hij te ver over de binnenomheining van het kamp hangt. Rudolf Frühstück een jonge Joodse Duitser, die voor de nazi’s is gevlucht en denkt veilig te zijn onder Nederlandse bescherming in Nederlands koloniaal gebied.
Besluit geïnterneerden over te brengen naar Brits-Indië
Na de Japanse aanval op Pearl Harbor, 7 december 1941, wordt ook Nederlands-Indië bedreigd. Hierop wordt besloten de Duitse geïnterneerden over te brengen naar Brits-Indië.
28 december 1941 vertrekt het eerste transportschip met aan boord ongeveer 1000 man.
De tweede groep van 900 Duitse geïnterneerden vertrekt zes dagen later. Beide schepen arriveren veilig in Bombay.

Van Imhoff
19 januari 1942 vertrekt een derde schip uit Sibolga richting Bombay, het stoomschip “Van Imhoff” van de Koninklijke Pakketmaatschappij (KPM). Aan boord bevinden zich 478 Duitsers, waarvan een behoorlijk aantal bejaarden, geleerden, kunstenaars, priesters en zendelingen. Het schip telt 48 bemanningsleden en 62 militairen van het Koninklijk-Indische leger (KNIL) voor de bewaking.
De geïnterneerden zijn dicht opeengepakt ondergebracht in de ruimen en op het met prikkeldraad afgezette achterdek. Voor de Duitse mensen zijn het beroerde omstandigheden.

Aanval door een Japans vliegtuig
20 januari, de dag na vertrek wordt de “Van Imhoff” in de ochtend aangevallen door een Japans vliegtuig. Vier, vijf, of zes bommen worden afgeworpen. Eén bom schiet aan bakboord rakelings langs het schip, iets later volgt een near-miss aan stuurboord. De laatste wordt de “Van Imhoff” noodlottig. Er gaat een siddering door het schip, deze wordt min of meer opgenomen en opzij geplaatst. Door de hoge druk van de near-miss is de scheepswand onder de waterlijn open gescheurd. Onder de Duitse mensen breekt geen paniek uit doordat het schip niet direct zinkt en nog uren zal kunnen drijven. De Nederlandse bemanning zendt een noodsein uit, maar al snel wordt duidelijk dat de “Van Imhoff” niet meer te redden valt. De beslissing wordt genomen het schip te verlaten.

Pompen worden stuk geslagen
Eerst worden de pompen stukgeslagen, zodat de geïnterneerden het schip niet opnieuw vaarklaar kunnen maken. Op het laatste moment worden de kooien van de Duitse mensen open gemaakt waarna de bemanning en bewakers in vijf van de zes reddingsboten, waaronder een stoombarkas, het schip verlaten. De stoombarkas neemt de vier reddingsboten op sleeptouw en in de middag van 20 januari komen ze aan in Pulau Simuk.

Aan lot overgelaten
De Duitse mensen op de “Van Imhoff” zijn door de Nederlandse bemanning en militairen van het Koninklijk-Indische leger aan hun lot overgelaten. Hartverscheurende taferelen hebben zich afgespeeld. Sommigen plegen zelfmoord, anderen bedrinken zich of springen overboord. De koelbloedigsten zijn druk bezig met hun redding. Zwemvesten worden omgedaan en de laatste aanwezige reddingssloep wordt te water gelaten. Een paar grote bamboevlotten en een aantal houten tafels en kasten worden overboord geworpen waaraan de drenkelingen zich drijvende kunnen houden. Ook vindt men nog een roeiboot waar 12 mensen in passen. In de reddingssloep met plaats voor 42 mensen, hebben inmiddels meer dan 50 mensen een plaats veroverd. Zo snel mogelijk wordt afstand genomen van het schip.

18.30u Van Imhoff verdwijnt in de diepte
Tegen half zeven is het voorbij. De helft van de geïnterneerde Duitse mensen bevindt zich nog aan boord en verdwijnt met het schip in de diepte onder de golven van de Indische Oceaan.

Catalina
Op het noodsein van de “Van Imhoff” zijn drie Catalina vliegtuigen vanuit Surabaja naar Padang gestuurd. Eén van de drie bereikt de volgende ochtend de plaats van het onheil.

Boelongan
De “Boelongan” een schip net zoals de “Van Imhoff” eigendom van de KPM, en de sleepboot “Pief” uit Padang, worden 20 januari uitgezonden om drenkelingen op te vissen. De Catalina ontdekt de roeiboot, reddingsboot en de vlotten en loodst de “Boelongan” erheen. Aangekomen bij de schipbreukelingen wordt per scheepsroeper gevraagd of er zich onder hen ook Nederlanders bevinden. Na het ontkennende antwoord vraagt de gezagvoerder zich af of het verantwoord is de Duitse mensen aan boord te nemen. Plotseling duikt een Japans vliegtuig vanuit de wolken af op de “Boelongan” waarop deze in zigzaglijn wegvarend zich in veiligheid stelt door zich te verschuilen in een tropische regenbui. Het vliegtuig is de “Boelongan” kwijt en verdwijnt waarop de ‘Boelongan” zonder zich te bekommeren over de Duitse overlevenden, terugkeert naar de haven.

Aantal overlevenden
Uiteindelijk bereiken, de meningen hierover lopen uiteen, 37 of 67 Duitse mensen, 24 januari uitgeput door hitte, dorst en storm het eilandje Nias. De twee vlotten met elf landgenoten, had men onderweg moeten loslaten en zijn net zoals de overigen van de 478 geïnterneerde Duitse mensen in de golven verdwenen.

Niemand verantwoordelijk gesteld
De commandant van de zeemacht in Nederlands-Indië C.E.L. Helfrich heeft zich van commentaar onthouden en de kapitein van de Van Imhoff H.J. Hoeksema heeft nooit over het gebeuren willen praten. Meerdere malen verklaarde hij: "ik heb de hele zaak uit mijn gedachten verbannen, ik weet mij niets meer te herinneren".
Voor dit gebeuren op 19 januari 1942 is niemand verantwoordelijk gesteld. Daarmee blijft de belangrijkste oorlogsmisdaad van Nederland gedurende de Tweede Wereldoorlog onbestraft.