Al heel vroeg heb ik geprobeerd mijn vader te begrijpen.
Zijn status als buitenechtelijk kind, die in de jaren 90 bekend werd, heeft
veel opheldering gebracht over zijn onplezierige jeugd en zijn gedragingen. Als kind had hij zijn broertje uit zijn handen laten vallen, vertelde hij een keer in een zachte bui. Het baby'tje is aan zijn verwondingen overleden. Ook de
oorlog had zijn sporen nagelaten. Vele jaren later kwam ik zelf in een depressie
terecht. Ik kreeg last van post traumatische stres. Pas toen begreep ik nog
veel meer van pa’s gedrag. Zoals zijn zoektocht naar rust. Zijn soms warrige
houding en gespannenheid. De muur die hij gedurende zijn leven om zich heen had
opgebouwd, heb ik niet kunnen afbreken. Het is me wel gelukt een paar bressen
te slaan, genoeg om mijn vader beter te leren kennen : een eenzame held met een ruwe bolster en
zachte pit. Mijn zoektocht heeft mij meer begrip en vooral respect gebracht voor mijn vader.
Dag pa! Bedankt voor alles en tot straks.
Als kleinzoon van A.J. van Kuijk , hij was in de oorlog lid van de bemanning 0 19 rang schipper zoek ik naar verhalen en foto's uit die tijd omdat zoals velen mij opa niet over die tijd sprak. Alleen als hij dronken was. Ik heb u verhaal gelezen. Erg mooi geschreven, het deed me wel wat om over een mede strijder van mijn opa te lezen.
BeantwoordenVerwijderenDank voor uw commentaar. Mocht u nog info nodig hebben of kopieën van foto's dan hoor ik dat graag.
Verwijderen